Kürtaj sözlükte "kazımak" demektir. Bir tıp terimi olarak ise gebeliğin ilk üç ayında ceninin, rahim iç zarı kazınarak alınmasını ifade eder. Çocuğun anne karnında teşekkül ettikten sonra düşürülmesi, azilden ayrı bir işlemdir. Azilde, meniyi kadından uzaklaştırma söz konusudur. Kürtajda ise teşekkül eden ve ileride insan varlığını oluşturacak olan biyolojik bir varlığı dış etkilerle anneden ayırma işlemi vardır.
Doğum kontrolü ve buna bağlı olarak kürtaj işleminin batı ülkelerinde yapılması, İngiliz iktisat bilgini ve Anglikan rahibi Thomas Robert Malthus'un (1766-1834) öne sürdüğü "gıda maddelerinin artan dünya nüfusunu besleyemeyeceği" endişesine dayanır. Malthus, 1803'te yayınladığı "Nüfus Artışının Toplumun Gelecekteki Gelişmesi Üstündeki Etkileri Konusunda Bir Deneme" adlı kitabında; dünya nüfusunun sürekli arttığını, buna karşılık beslenme kaynaklarının sabit kaldığını, bu yüzden bu kaynakların bir gün tükeneceğini öne sürdü. Bunun için de bir önlem olarak doğumları teşvik etmek bir yana aksine cinsel perhizle nüfus planlaması gerektiğini söyledi. Ona göre, nüfus artışı işsizliği, yoksulluğu ve düşük ücreti birlikte getiriyordu. "Doğumun isteyerek kontrol altına alınması" diye tanımlanan Malthus'çu doktrin Avrupa'da yayılma sürecinde özellikle dinlerin büyük tepkisine yol açtı...
1798'de Amsterdam'da ilk doğum kontrol kliniği açıldı. Sonra bu hareket Birleşik Amerika'da giderek yayıldı. 1916'da burada da doğum kontrol klinikleri açıldı.Gebeliği önleyici her türlü yöntem ahlaka uygun sayıldı.
(Delilleriyle Aile İlmihali, Prof. Dr. Hamdi Döndüren, İst. 1995, Altınoluk yay. s. 257)
Bir kardinal olan Malthus'un bu tip bir çareye başvurması olsa olsa "fakir Tanrı" inancının eseridir. Zaten gerekçesinde de bunu açıkça söylüyor: "Dünya nüfusun sürekli artıyor, buna karşılık beslenme kaynakları sabit kalıyor, bu yüzden bu kaynaklar bir gün tükenecektir. Bunun için de bir önlem olarak doğumları teşvik etmek bir yana aksine cinsel perhizle nüfus planlaması gerekir.
"Müslüman inancında Allah Gani/zengindir. Kulların rızkına kefildir. Ve bir insanın henüz ruhu üflenmeden rızkı 400 sene önce programa alınmaktadır. Bu inanca sahip bir mümin için rızık endişesi olmaz.
Ehl-i Kitap'tan özellikle Yahudilerin rızık konusundaki endişeleri bakın nasıl ifade ediliyor:
"Gerçekten Allah fakir, biz ise zenginiz" diyenlerin sözünü andolsun ki, Allah işitmiştir. Onların (bu) dediklerini, haksız yere peygamberleri öldürmeleri ile birlikte yazacağız ve diyeceğiz ki: "tadın o yakıcı azabı" (Al-i İmran, 3/181).
"Yahudiler Allah'ın eli bağlıdır (sıkıdır), dediler. Hay dedikleri yüzünden elleri bağlanası ve lanet olasılar! Bilakis Allah'ın elleri açıktır, dilediğine verir..." (Maide, 5/64).
Ve şu ayet.
"Rabbinin rahmetini onlar mı paylaştırıyorlar? Dünya hayatında onların geçimlerini aralarında biz paylaştırdık. Birbirlerine iş gördürmeleri için kimini ötekine derecelerle üstün kıldık. Rabbinin rahmeti onların biriktirdikleri şeylerden daha hayırlıdır" (Zuhruf, 43/32).
Ne tuhaf bir dünya; sömürürken de, aç bırakırken de hep din malzeme yapılıyor.
Nasibimizi çalan hırsızlardan bir kurtulsak, açlık diye bir derdimiz mi olur? Bizim ve tüm dünyanın.
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Mort Laitner
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
visit website
