Erdoğan’ın böylesine önemli, her boyutuyla tarihi, şahsının ötesinde memleketi ilgilendiren kararını, bu zamana dek yaptığı sayısız konuşmanın herhangi birinin akışında dile getirmesi yine de yadırgandı.

Peki halk bu tarihi ilan üzerine ne düşünüyordu? Erdoğan’ın konuşmasının o bölümünü Twitter ve Instagram’da paylaşıp takipçilerime “Ne hissettiniz?” diye sordum. Bu yazıyı bitirirken yaklaşık bin mesaj gelmişti. Ağlama ve üzgün surat emojileri bir yana sayısız yorum okudum.

***

Muhalefet kanadının, siyasetçisi ve seçmeniyle anlam veremedikleri, yadırgadıkları ve aşamadıkları gerçeğin satırları bunlar. Halkın büyük bir kesiminin seçmen olmanın ötesine geçerek Erdoğan’a besledikleri sevgiyi bir türlü anlamlandıramıyorlar. Karşılıklı ya da tek taraflı tecrübe etmediklerinden olsa gerek, önceleri hafife aldıkları bu güçlü bağı artık tahkir ediyorlar.

Çünkü Erdoğan kadar sevebilecekleri, güvenebilecekleri ve sadece oy vermeyip, gerektiğinde peşine düşebilecekleri liderleri yok. Ecevit’ten sonra olmadı. Onu da bir gecede silip attılar ayrı mesele. Son bir gayretle çok sevdiklerini sandıklarını, binbir ümit bağladıkları liderlerini ise dokuz ay önce gönülden de gözden de düşürdüler. Sözünü bile etmiyorlar şimdi. Arayışları ise sürüyor. Mesela bir CHP seçmeni Özgür Özel deyince “beklenendi” diyebilir mi? Asla! Bırakın seçmeni, bir ilçe başkanının tüyü dahi ürpermez.

Peki Erdoğan’ı sevenler, Erdoğan’a oy verenler, Erdoğan için canını dişine takanlar, neden çok üzgünler, dertliler. Sevdiklerini ciğerlerinden ifade ediyorlar. Bu sorunun “bir” yanıtı yok. Ancak binlerce hatta milyonlarca yanıtı var. Muhalefet cephesi, kanadı, seçmeni ise o yanıtları merak bile etmekten yoksunlar. Hissetmediklerini hissedemiyorlar. Dünden beri de Erdoğan’ın, seçmeni duygusal yoğunluğa sokmak istediğini yazıp çiziyorlar.