Sevinçliyiz. Gazetemiz, “Türkiye’nin Birikimi” Yeni Şafak tam 30 yaşına girdi çünkü. Bu 30 yılın 12 yılına fiilen şahitlik eden bir köşe yazarı olarak, cümlenin gerçek anlamıyla “burada, bu gazetede olmaktan gurur duyuyorum.”

Bu gururun pek çok nedeni var ama birkaçını burada sıralamak isterim.

Öncelikle Yeni Şafak, yayın çizgisini 30 yıldır “ana cadde”den hiç çıkarmayan bir gazete. Ne demek bu? Türkiye’nin en geniş kesimini temsil eden “dindar, mütedeyyin ve ötekileştirilmiş halk”ın sözcülüğünü yapmaktan da, Türkiye’den yana olmaktan da hiç vazgeçmemiş demek. Diğer yandan da, verdiği kavganın aslında ne olduğunun da hep ayırdında olmuş. O kavga bir yandan muazzam bir kimlik kavgasıdır, bir yandan da Türkiye’nin “Türkiye” olarak kalmasının kavgası.

28 Şubat’ın karanlık dehlizlerinde de, 2002-2010 arası süregiden vesayet rejiminde de, 17-25 Aralık süreciyle başlayan ve 15 Temmuz’a taşınan FETÖ ihaneti serüveninde de Yeni Şafak hep “hakikatin hatırı âlâdır” demenin bir yolunu bularak ve sürekli “tarihin doğru tarafında durarak” bir sergüzeşt yürüttü.

Gazetemizi, daha doğrusu TVNET’ten GZT’ye, Cins’ten Nihayet’e, ismini saydığım ya da sayamadığım tüm Albayrak Medya’nın bütün medya kuruluşlarını “yandaş medya” parantezine alıp “etki alanı daraltması” uygulamak isteyenlerin atladığı yalın gerçek şu: Yeni Şafak, herhangi bir iktidara göre hizalanan bir gazete değil. Temsil ettiği değerleri temsil ettiğini düşündüğü iktidarları destekleyen bir gazete. Bu iki destek biçiminin arasındaki ince fark aslında Yeni Şafak’ın durduğu yeri göstermesi bakımından çok kritik. Yeni Şafak’ın asıl etki alanı da tam olarak bu kritik farktan kaynaklanıyor. İlkelerinin dışına........

© Yeni Şafak