Hep söylenen bir şey bu.

Karşı cenahın diline pelesenk ettiği bir suçlamadır bu.

Peki, gerçekliği var mıdır? Yok!

Çünkü AK Parti herkes için özgürlük isteyen bir partidir. Bugüne kadar da hiç kimsenin yaşam tarzına zinhar müdahale etmemiştir. Tam tersine başkalarının yaşam tarzının garantisi olmuş bir partidir.

Bu gerçeği parti adına ifade etmek çok mu zor?

Bir AK Partili kendi partisinin bu ilkeli tavrını göğsünü gere gere anlatmak yerine partisi adına değil de şahsı adına özgürlük garantisi verme yoluna gidiyorsa, siz olsanız ne anlarsınız?

“Benim olduğum yerde başkasının yaşam tarzına müdahale olmaz” demek, soruyorum size, ne demek?

Ne yani senin dışında AK Partili başka biri belediye başkanı seçilirse başkalarının yaşam tarzına müdahale mi eder?

AK Parti böyle bir parti midir ki senin dışında biri olduğunda yaşam tarzlarına müdahale edecek ve AK Parti de buna onay verecek öyle mi?

AK Partili bir belediye başkan adayının kendi şahsını odağa alarak yaşam tarzlarına garantörlük anlamında böyle bir laf etmesi, doğrusu bir AK Partili olarak çok ağrıma gitti.

“AK Parti olarak hiç kimsenin yaşam tarzına bugüne kadar müdahale etmedik, ettirmeyiz. Çünkü biz herkes için özgürlük isteyen demokrat bir partiyiz” demek varken şahsımızı merkeze oturtup “Ben varsam, benim olduğum yerde” gibi bir yaklaşım sergilemek de neyin nesidir?

AK Parti savunusu yerine şahıs savunusu yapmak, AK Parti’mizin misyonuyla da bağdaşmaz bir tutumdur.

Hiç kimse AK Parti’den büyük değildir.

Hiç kimse AK Parti’nin üstünde değildir.

“Benim olduğum yerde olmaz” demek, hem AK Parti’mize zımni bir töhmettir hem de ego merkezli bir yaklaşımdır ki her ikisi de kabul edilemez.

“Dost acı söyler” demişler.

Bizimkisi de söylemekten ve uyarmaktan ibaret.

Bu yanlış söylem ve tutumlardan henüz vakit varken vazgeçilmelidir.

Değilse akıbet hayrolmaz.

Kendi partimizin/davamızın kurumsal itibarı ve dahi misyonu her türlü kişiselliğin ve kişisel kazanımların üstündedir.

Bu eleştirel tavrımızı umarım hiç kimse kişisel algılayıp yanlış mecralara taşımaz.

Bizimkisi sahiplenmektir.

“Eleştirel sahiplenme” adını verdiğim bu tavır, aynı zamanda dava bilincimizin ve kardeşlik hukukumuzun da bir gereğidir, biline!