Başkalarını bilmem ama biz seni unutmadık ey Gazze!

Unutmayacağız!

Unutturmayacağız!

Unutursak dilimiz lâl olsun bizim!

Öte yurdumuz viran olsun bizim!

Ey Gazze!

Sen o yıkık hanelerden ibaret değilsin!

Sen o taş duvarlardan müteşekkil değilsin!

Sen harita üzerindeki yerleşim birimlerinden herhangi biri değilsin.

Sen ey Gazze, sen günümüzde ve gönlümüzde imanın tecessüm etmiş muhteşem anıtısın!

İman denildiğinde akla gelensin sen ey Gazze!

Sen ey Gazze, yalnızca bir coğrafî mekândan ibaret değilsin!

Sen imanın ve cihadın sembolüsün!

Bizimle her yerdesin ve bizim her şeyimizsin!

Yaşadığımız her yersin sen ey Gazze!

O yeryüzünün müstekbirleri bilsinler ki Gazze yıkılır ama Gazze yenilmez. Gazze’nin ruhu yenilmez asla.

Gazze’nin yiğitleri bir bir toprağa düşüp şehadet şerbetini içseler bile Gazze düşmez, Gazzeli yiğitler tükenmez.

Gazze’yi işgal edebilirsiniz ama Gazze’ye hükmedemezsiniz, Gazzelilere baş eğdiremezsiniz.

Görüyoruz Gazze’miz yerle yeksan.

Her gün ölüyoruz orda.

Ama bilesiniz ki biz ölerek ölümsüzleşenlerdeniz.

Öldükçe çoğalanlardanız.

Bizim imanla harladığımız ateşi söndürmeye sizin ölüm makineleriniz yetmez. Yakıtı kanlarımız olan o ateş, gün gelir sizi boğacaktır.

Ey zalimler! Bilesiniz ki Gazze sadece o yok etmeye çalıştığınız daracık sahil şeridinden ibaret değildir!

Yaşadığımız her yer Gazze’dir.

Gazze bizim içimizdeki imandır.

Orada yakıp yıktığınız Gazze’yi yaşadığımız her yerde nasıl inşa ettiğimizi göreceksiniz.

Dilediğiniz kadar öldürün.

Salih el-Arurilerin sonu gelmez.

Ebu Ubeydelerimiz her yerdeler artık.

Bizim için her yer Gazze, her gün aşuradır.

Gözümüzün önünde acımasızca öldürdüğünüz Hüseyinlerimizin, Zeyneplerimizin hesabını bir gün sizden soracak Selahaddinlerimizi bekleyin siz!

O bir avuç mücahidimizin size aylardır nasıl kan kusturduğundan ders almadıysanız, bekleyin asıl o büyük hesap gününü, bekleyin!

Gün, sadece bugünden ibaret değildir.

Yarınınızı bekleyin.

Yanınıza kalmayacak yarınlarınızı.

Ey imanın ve cihadın sembolü Gazze!

Oturduğumuz yerde ölürken seni gözyaşlarımız içinde seyretmenin dışında bir şey yapamadığımız için mahcubuz ve üzgünüz.

Bizi affet Gazze!

İmanı olan seni unutmaz Gazze!

Seni unutanın, seni görmezden gelenin, sen ölürken hiçbir şey yokmuş gibi hayatına devam edenin imanı ne menem bir imandır, biliriz elbet!

Sen bizim sınavımız oldun ey Gazze!

İmanımızın.

Sen bize ayna oldun ey Gazze!

O aynada imanımızın sözde olduğunu gösterdin bize!

Meğer dünya bizi çoktan fethetmiş ve yaşayan ölülere dönüşmüşüz de ayırdında değilmişiz biz.

Sayende fark ettik.

Bize yeniden dirilişin kapılarını açtın.

Yeniden öze dönüşümüzü sağladın.

Özünden uzaklaşan bizlere tuttuğun aynadan dolayı sana ayrıca müteşekkiriz bilesin!

Tuttuğun aynadan rahatsız olanlar varsın reel-politik denilen labirentlerde dolaşmaya, imkânsızlıklar içinde başkaldırmanın Gazze’ye kaybettirdiğini

söylemeye devam etsinler!

Kendilerinin asıl kaybedenlerden olduğunu görmeyenlerin bir de seni kaybeden ve kaybettiren olarak göstermeleri yok mu, bu düşüklüklerini bir de yüksek analiz (!) diye yutturmaya kalkışmaları yok mu, bilesin ki sizden önce bizi kahrediyor içimizden görünenlerin bu lafazanlıkları.

Seni unutmadık ey Gazze!

Seni unutanları da unutmayacağız ey yürek ülkemizin aziz, asil ve cesur şehri Gazze!

QOSHE - Seni unuttuk mu ey Gazze? - Mehmet Metiner
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Seni unuttuk mu ey Gazze?

14 1
09.01.2024

Başkalarını bilmem ama biz seni unutmadık ey Gazze!

Unutmayacağız!

Unutturmayacağız!

Unutursak dilimiz lâl olsun bizim!

Öte yurdumuz viran olsun bizim!

Ey Gazze!

Sen o yıkık hanelerden ibaret değilsin!

Sen o taş duvarlardan müteşekkil değilsin!

Sen harita üzerindeki yerleşim birimlerinden herhangi biri değilsin.

Sen ey Gazze, sen günümüzde ve gönlümüzde imanın tecessüm etmiş muhteşem anıtısın!

İman denildiğinde akla gelensin sen ey Gazze!

Sen ey Gazze, yalnızca bir coğrafî mekândan ibaret değilsin!

Sen imanın ve cihadın sembolüsün!

Bizimle her yerdesin ve bizim her şeyimizsin!

Yaşadığımız her yersin sen ey Gazze!

O yeryüzünün müstekbirleri bilsinler ki Gazze yıkılır ama Gazze yenilmez. Gazze’nin ruhu yenilmez asla.

Gazze’nin yiğitleri bir bir toprağa düşüp şehadet şerbetini içseler bile Gazze düşmez, Gazzeli yiğitler tükenmez.

Gazze’yi işgal edebilirsiniz ama Gazze’ye hükmedemezsiniz, Gazzelilere baş eğdiremezsiniz.

Görüyoruz Gazze’miz yerle yeksan.

Her gün ölüyoruz orda.

Ama bilesiniz ki biz ölerek ölümsüzleşenlerdeniz.

Öldükçe çoğalanlardanız.

Bizim imanla........

© Yeni Şafak


Get it on Google Play