Kuzey Irak’tan gelen şehit haberleri, insan olan herkesin içini yaktı. Allah hepsine rahmet eylesin. Şehit yakınlarına Eyüp sabrı versin.. Hakikaten de çok zor bir durum. Elbette tetikçileri, kurşun sıkanları tanıyor ve lânetliyoruz. Ama esas mühim olan husus, bu tetikçileri besleyen, teçhiz eden kaynaklarla alâkalı. Bu açıdan bakıldığında ABD, AB ve İsrâil üçlüsü çıkıyor karşımıza. Hâdisenin rastgele yaşanmış olduğu kanaatinde olmadığımı hemen ifâde etmeliyim. Bu hâdise, doğrudan Türkiye’yi ikaz etmek ve gözdağı vermeyi hedefleyen bir harekettir. Türkiye’nin Gazze katliamını başından beri en sert şekilde kınayan konumu bunda birinci derecede rol oynuyor. Avrupa’da İsrâil’in karşısında duran İspanya ve İrlanda’nın başına gelenleri hatırlayalım. Bir günde İrlanda’yı nasıl da altüst edip, gözdağı verdiler. İspanya’yı bir giyim markası üzerinden nasıl da vurdular. Bunlar da tesâdüf değildi. İspanya’ya, İrlanda’ya bunu yapanlar, İsrâil’i Gazze’de soykırım yapmakla suçlayan, ABD’nin en yüksek seviyedeki askerî gücünü Doğu Akdeniz’e yığmasını tartışma konusu yapan Türkiye’yi de boş geçmeyeceklerdi.

Geçenlerde, Sevan Nişanyan’ın, ABD’nin bir çılgınlar kulübü tarafından nasıl teslim alındığını süreçsel olarak hülâsa eden bilgi dolu ve çok çarpıcı bir konuşmasına rast geldim. Duvar yıkıldıktan sonra dünyânın kendilerine kaldığını ve onu kaprisli bir şekilde istedikleri gibi tasarruf edebileceklerine inanan, kendilerine Neocon diyen azgın bir kadronun dünyâya ödettiği bedelleri anlatan bu konuşma bir muhteva analizi de yapıyordu.. Rusya ve İslâm dünyâsına kategorik olarak düşmanlık beslemek, İsrâil’e ise hudutsuz destek vermek Neocon olmanın alâmet-i fârikası; hattâ amentüsüydü. Mâlî görüşlerini Chicago Boys’dan, Monetaristlerden, felsefî-entelektüel arkaplânını Viyana Çevresi’nden, Commentary gibi dergilerden devşiren bu zümre bidâyette de hayli hastalıklıydı. Ama zamân içinde kendi yozlaşmasını yaşadı. Bir defâ kutsadıkları ekonomik ve mâlî programlar çöktü. Sözüm ona savundukları liberal........

© Yeni Şafak