‘’Askıda insan’’ konusunu duyduğumuzda ilk aklımıza gelen eskilerin uyguladığı ‘’askıda ekmek/askıda elbise’’ davranışı geldi. Eskiler yardıma ihtiyacı olan bir insana maddi, manevi yardımı gizliden yapıyordu. ‘’Askıda ekmek/askıda elbise’’ yani ihtiyacı olanın gelip alması için belirli bir yere bırakılan ekmek ve elbiseler bu gizliliğin bir örneğidir. Burada ‘’askıda’’ demek ben görünmeyeyim, ben yokum demek. Aslıda ‘’askıda’’ demek, hiçlik makamı demek.

‘’Askıda insan’’ demek gönle, gönüllere dokunmaktır. İnsan gönüllere bir tebessüm, bir selam ile dokunabilir. Gönle dokunmak, yardım etmek demek gidip insanlarla zorla konuşmak değildir, askıda insan niyet eder, ihtiyacı olan da ona gelir. Yani hiçlik makamında olarak, yelfelenmeden niyet alıp akışa bırakmak gerekiyor. Niyetimiz ‘’ Allah’ım başka bedenlere temas etmeyi nasip et’’ olması yeterlidir.

Hiçlik kendini göstermemek demek. Hiçlik kenara çekilip, dünyadan soyutlamak değil, hiçlik bir şey yaptıktan sonra kenara çekilmek. Yani yaptığını akışa bırakıp kenara çekilmektir hiçlik.

‘’Askıda ekmek’’, ‘’hiçlik’’ fabrikalarda bulunan üretim bantlarına benziyor düşündüğümüz zaman. Fabrikalarda herkesin görevi bellidir ve üretilen bantlara ulaştığında oradaki görevliler onu alır kartonlara koyar ya da kontrol eder ama başkasının yaptığına müdahale etmez. İşte Hakikat yolcusu da üretim bantlarına ürettiğini bırakıp, niyet alarak o ürettiğini akışa bırakmalı.

Yaptığımız niyetler ve salihatlardır. Bizim işimiz bize verileni güzel yapmaktır.

Hakikat yolcusunun burada dikkat etmesi gereken bir şey var, o da ‘’yelfelenmemektir’’. ‘’Yelfelenmek’’ kişinin yaptığı bir davranışa kendisi olumlu veya olumsuz puan vermesidir.
Askıda dememizin nedeni verilen şeyin ardında görünmemek. Yani bir şeyi sırf görünmek için yapmaktan uzak olmak.

Askıda insan olmanın önemli kurallarından bir tanesi yelfelik yapmamak (kendini notlandırmamak/benim aklıma Kuran daki kedinizi temize çıkarmaya çalışmayın sözü geldi).

Askıda insan demek gönül almak demek.

Kendimizi konfor alanımızda daraltmamamız lazım. Türbe ve türbedar olmamamız lazım. Evrenselleşip farklılıklar görmek lazım.