Bu yazının yazıldığı gün, 19 Aralık 2000 tarihinde meydana gelen ve cezaevlerinde büyük bir zulme neden olan katliamın yıl dönümü.

İnsan hakları savunucuları olarak devletin cezaevlerinde izolâsyon tecrit sistemine geçme kararını almasıyla birlikte bu konuda büyük bir mücadele başlattık. Öyle bir mücadeleydi ki birçok sivil toplum örgütü ve muhalif siyasi parti bir araya gelerek her gün eylem örgütlüyorduk, her gün sokaklarda cezaevlerinde izolâsyon sistemine karşı tavrımızı dile getiriyorduk. Bu eylemlerimiz sürekli olarak polisin saldırılarıyla sonuçlanıyordu. Hepimiz gözaltına alınıyorduk. Serbest bırakıldıktan sonra ertesi gün tekrar sokaklarda cezaevleriyle ilgili eylemlere devam ediyorduk. Bir taraftan da cezaevlerindeki mahpusları ziyaret edip onların bu konudaki görüşlerini alıyor, endişelerini dinliyorduk.

Aslında kamuoyunun büyük bir bölümü cezaevleri ile ilgili olan eylemlere tepki göstermeye ilgi göstermeye başlamış cezaevlerinde olan hak ihlalleri ve tecrit sistemine geçiş politikası sınıfsal olarak da kabul görmüş, mücadeleye toplumun çok büyük bir bölümü katılmaya başlamıştı.

Hepimiz büyük bir saldırının geleceğinden endişe ediyorduk. Korkuyorduk…

Çünkü biliyorduk, bir yıl önce Ulucanlar Cezaevi’nde yine bir saldırı olmuş ve on mahpus yaşamını yitirmişti. Yine Burdur Cezaevi’nde devlet operasyonu sonucunda Veli Saçılık’ın kolu kopmuştu. Bütün cezaevlerinde çok büyük bir endişe vardı. Ulucanlar Cezaevi aslında bir örnek teşkil ediyordu.

Sürece karşı duyarlı olan aydınlar ve sivil toplum örgütleri, o dönemin Adalet Bakanı olan Hikmet Sami Türk’le görüşmeler........

© Yeni Yaşam