Yerel seçimlere doğru ilerliyoruz. Memleket meselelerini anlatmaya çalışacağız ve elbette yerel birimlerin meselesi de giriyor onun içine. Bu çok uzun zamanlardan beri zaten elimizde olan bir bilgi mi diye sorulacak olsa buna evet diyemem. En başta memleket ve yerel dengesi bile bir belirsizlik arz ediyor.

AKP’nin yaratmış olduğu otoriter rejime karşı hangi adımlar atılırsa ülke genelinde hangi sonuçları alırız bağlamı önemli. Bu otoriterleşmedeki gidişat hiç de hayra alamet değil. Tehlikeli sularda yüzüyoruz ve o nedenle her adımda ülkenin rejiminin ilerlediği doğrultuyu hesaba katmak zorundayız.

Rejimle ilgili tehlikeyi hesaba kattıktan sonraki bahis, topluma ne sunacağımızın bahsi.

Bizim solcu arkadaşlar arasında yaygınlaşmış bir söz var. “Biz vaat siyaseti yapmıyoruz” diyorlar.

Asker koşarak Napolyon’un yanına gelmiş ve “Komutanım savaşamıyoruz” demiş. Napolyon “Neden?” diye sorunca, “Komutanım kırk tane sebebi var” cevap vermiş. Napolyon “Say” deyince “Asker bir barut yok” şeklinde başlamış. Napolyon demiş “Dur daha sayma.”

Bizim mevzumuz da böyle.

Bir vaat yok. Neden, çünkü biz vaat siyaseti yapmıyoruz. Ne siyaseti yapıyoruz peki soruyorum? Vaat siyasetinin tam karşısındaki olumlu kavramsallaştırma nedir? Yıllardan beridir hasbelkader solun içindeyim ve bunun cevabını öğrenemedim.

Örneğin Ekim Devrimi’ni yapanlar barış vaat etmediler mi kendi ülkelerine? Bunun neresi sakıncalı? Diyorsun ki ülkenin gidişatı öyle değil, böyle olmalıdır. Barış imzalanmalı ve halkımız barış koşullarında yaşamalıdır. İyi olan, doğru olan ve güzel olan budur. Bir devrimci özne, halkına doğal olarak bütün çabaların sonucunda bir barış vadeder. Barış sözü verir ve bu sözünü tutar.

Bunun tersi nedir mesela? Rus halkı Bolşeviklerin........

© Yeni Yaşam