Sert anayasa ve AYM tartışmalarının ateşi altında 2024 Yıllı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu Teklifi, Meclis Plan ve Bütçe Komisyonu’na açıklandı.

Bütçe hakkı da anayasa gibi 1215’te imzalanan Magna Carta’ya dayanıyor. O zamanki kralı, yerelin temsilcileri sınırlandırabiliyor. Kralın vergi elde etme ve harcama yetkileri, derebeylerinden oluşan bir meclisin onayına bağlı hale getiriliyor.

Maddelerden biri şöyle: “Yasalar dışında hiçbir vergi, yüksek rütbeli kilise adamları ile feodal beylerden oluşan bir kurula danışılmadan haciz yoluyla ya da zorla toplanamaz.”

Bizde ise bütçe hakkı ilk olarak Birinci Meşrutiyet ile gündeme geliyor ve İkinci Meşrutiyet dönemindeki Muhasebe-i Umumiye Kanunu ile yürürlüğe giriyor.

2017 yılından itibaren geçerli olan Cumhurbaşkanlığı hükümet sisteminden beri bütçeyi parlamenter işleyişin kademeleri hazırlamıyor ve teklif etmiyor. Onun yerine bu işi yapan artık Saray çevresindeki dar bir ekip. Onların hazırladığı bütçeyi cumhurbaşkanı Meclis’e sunmuş gibi oluyor.

Meclis onay vermese “geçici bütçe kanunu” çıkarma kaçış yolu var. O da olmaz ve yeni bütçe kanunu çıkarılamazsa ne yapar hükümet? Eski bütçedeki rakamları yeniden değerleme oranına göre yükselterek devam edebilir.

Buyurun size 2023 yılındaki demokrasi düzeyimiz.

Niyet neydi, akıbet ne oldu durumundayız.

Halkın öz örgütlerinin, sendikaların, derneklerin, meslek odalarının üzerinde söz, yetki ve karar hakkını........

© Yeni Yaşam