Bu yıl iki önemli olayı öne çıkartmak hatalı olmaz: Deprem ve başkanlık seçimleri. İkisi de ülkeyi fazlasıyla sarstı. Deprem sonrası verilen sözlerin hiçbirisi yerine getirilmedi. Bu şaşırtmadı, daha önceki felaketler sonrasında da verilen sözler tutulmamıştı.

Esas önemlisi başkanlık seçimleri sonrası Cumhur ittifakı gücünü yeniledikten ve muhalefetin yerlere serilmesinden sonra işlerin iktidar açısından yolunda gideceği beklentisiydi. Mayıstan beri yaşananlar bu öngörüleri doğrulamadı.

Ekonomide vitrin parlatılmasına rağmen beklenen sermaye akışı gerçekleşmiyor. Faiz farklarıyla oynayarak, bankalara baskı yaparak Merkez Bankası döviz rezervlerini arttırdı. Ekonomi içinden yapılan bu transfer Merkez Bankası’nın döviz görünüşünde iyileşme yaratırken ne sıcak para ne de doğrudan yatırım olarak bir sermaye akışı gerçekleşmedi. Bazı yorumlara göre Merkez Bankası’nın döviz ve Türk lirası olarak rezerv birikimi artıyor ve bunun seçim harcamaları için bir hazırlık olduğu üzerine yorumlar yoğunlaşıyor. Bu yoldan Saray bir seçim daha kazanabilir, ancak seçim sonrası ülkenin düşeceği uçurumun daha da derinleşmesi pahasına…

Siyasal güç dengeleri açısından görünüşe bakılırsa her şey Saray’ın elindedir. Ancak bu bakış sürekli kaynayan bir kazanın varlığını görmediği veya küçümsediği için yanılgı içindedir. Asgari ücret belirlenme tiyatrosu bir kez daha oynanıyor. Emeklilere verilecek ikramiyeler her gün........

© Yeni Yaşam