Hani hep camilerde…

Meydanlarda…

Toplantılarda…

Karşısındakine söyleyecek sözü olmayıp da kader diye geçiştiriliyor ya…

Niye diye soruyorsun?

“Beterin beteri var” diyorlar.

Adam beterin en beterini yaşamış…

Anasını kaybetmiş…

Kardeşini kaybetmiş…

Kendisinin yarısı maden göçüğü altında…

Deprem göçüğü altında kalmış, hayatları tarumar olmuş, kader diyeceğiz ona…

Adam kumdan çalmış.

Demirden çalmış…

Betondan çalmış, bina tepesine yıkılmış kader mi diyeceğiz?

“Beterin beteri var hâline şükret dostum!” mu diyeceğiz?

Diyoruz valla!

Onu da diyoruz.

Sonra da:

“Güzel günler görecek Türkiye, aydınlık günler görecek” de diyor muhteremler.

Benim hiç inanasım yok.

Hani nerede o günler?

Yıllardır dillerine pelesenk etmişlerdi ya, ne aydınlığı kaldı memleketin ne........

© Yeniçağ