İnsan düşündükçe aklını oynatacak be kardeşim.

Memleket ne ara böyle oldu…

Eskiden de böyleydi de biz, bizim zamanımızda geçim derdine düşerken, sosyalleşme neyim bilmiyor oluşumuzdan mıydı ki bunların hiçbirinden haberimiz olmadı acaba?

Ne acı ki dokuz-on yedi yaş aralığındaki

kızlarımız evlendirilebiliyorlar.

Öyle olunca da kızlarımızın hayalleri tükeniyor…

Öyle olunca da çocuk yaşında çocuğu oluyor…

Öyle olunca da çocuk yaşta çöküp gidiyor çocuk anne…

Kendine küsüyor…

Ailesine küsüyor…

Hayata küsüyor…

Ve en sonunda da yüreğinde kabuk bağlamış acılarıyla bir başına ve kimselere derdini anlatamadan, garibim ah ile vah ile ömrünü geçirip, sonra da bu dünyadan bir gün bile görmeden göçüp gidiyor.

Bunu özellikle de bizim din adamlarımız tartışıyor…

“Caizdir” diyor…

“Kemik yapısı uygunsa olabilir”........

© Yeniçağ