6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun, 2014 yılında yürürlüğe girmiştir. Bu kanundan önce 1995 tarihli 4077 sayılı Kanun yürürlükteydi. 4077 sayılı Kanun ile mevzuatımıza ilk kez “tüketici” kavramı girmiş ve korunmasına ilişkin düzenlemeler yapılmıştı. Ankara İl Müdürü sıfatıyla, 1995 yılında Yasanın ilk uygulamasını gerçekleştiren bir insan olarak tüketicilerin haklarının aranması hususunda çok sayıda deneyim yaşamıştım.
Her iki kanun, tüketicilerin haklarını koruyan düzenlemeler olarak düşünülebilir. Ancak, yaklaşık otuz yıllık bir uygulamanın sonucunda bende oluşturduğu kanaat tam tersi yöndedir. Kamu otoritesince, ekonomi ve ticaret ilişkin birçok düzenlemenin içi boşaltılarak, piyasaya alan açılarak “tüketici” sıfatı verilen insanların küçük çıkarlarının peşinde koşarak perişan olmalarının önü açılmıştır.
İnsanların, bir sorun karşısında çözüm ararken günlerce, haftalarca, hatta yıllarca enerjilerini harcamasından öte geçememektedir. Basit düzenlemelerle kolayca çözülebilecek bir sorun, tüketicinin hak arama yolları denilen bir sürece bırakılmıştır. Kamu otoritesi tarafından vatandaşlarının hakları korunması gerekirken “tüketici” olarak tanımlanıp insanlar, gladyatörlerin arasına yem olarak salınmıştır!
Bu genel açıklamadan sonra bir kamu bankasından konut kredisi alınması sonucunda borçlu kişinin dört ayrı sigorta uygulamasına muhatap olmasını, bu sigortalara ait primdeki artışı, artış oranlarını ele alacağım. 6502 sayılı Yasanın birçok maddesinde bu tür........

© Yeşilgiresun