“…korkarım sevgili doktor, bu mektuba kendimi üzerek başlayacağım çabuk büyüyen bir çocuk gibi, ceplerimin nerede olduğunu unutacağım önce ve mazi gizlenecek bir yer bulamayacak kendine…”*

Kalbimde duydum kalbinin atışını,
Dahi adın ile yazdım adımı.
Ve başladı ruhların macerası:
İster kader deyin adına ister alınyazısı,
Dinmez artık bu kalp ağrısı.
Ne çaresi vardır ne de ilacı.
Kalbim, gizli sırların membaı.
Kalbim, sevda sözlerinin pınarı.
Kalbim, göçmen kuşlarının uğrağı.
Kalbim, bahar şarkılarının panayırı.
Kalbim, vuslat gecelerinin çerağı.
Kalbim, hasretzedelerin otağı.
Kalbim, sözü sevgiden geçenlerin tanığı.
Kalbim, özleyenlerin durağı.
Kalbim, soruların cevabı.
Kalbim, dervişlerin dergâhı.
Kalbim, Mevlevilerin semahı.
Kalbim, kalbinin sırdaşı.
Kalbim, kalbinin yoldaşı.
Kalbin, kalbimin sultanı.
Kalbim, kalbine yazgılı.
Kalbim, sonsuz hisler ummanı.
Kalbim, bin bir düşünceler harmanı.
Kalbim, envaı çeşit çiçekler pazarı,
Kalbim, çölleri aşıp gelmiş bir deve kervanı.
Kalbim, düşler sahnesinin meydanı,
Kalbim, rüya sinemalarının sahnesi.
Kalbim, kötülüklerin düşmanı.
Kalbim, umutların baharı.
Kalbim, hayallerin civarı.
Kalbim, hainlerin celladı.
“…hoşgeldiniz. buyrun. işte kalbim.
adımı unuttuğum zamanlarda RUKNETTİN'im
gövdesi ihlal edilmiş bir yetimim.
şu kapıdan buyurun, az ilerisi kalbim…”
Kalbim, her........

© Yeşilgiresun