Pirinç el değirmenlerinin bizlere sevdirdiği Türk kahvesinin, küresel marka yolculuğuna teknolojik pişirme makinaları önderlik ediyor. Türk Kahvesi teknolojiyle 2000’li yıllardan sonra buluştu. İnsanlar, kahve makineleri sayesinde yaşam alanlarında kolayca Türk Kahvesi yapabilmeye başladılar.

Kahve çekirdeği, dünyada petrolden sonra en fazla ticareti yapılan ikinci ürün. Kahve ağacı, Yengeç ve Oğlak Dönenceleri arasında kalan kuşakta yetişiyor. Kahve çekirdekleri, bu ağacın meyvesinden elde ediliyor, ağaç meyve vermeden önce yasemine benzeyen ve öyle kokan beyaz çiçekler açıyor. Balkonda benim de bir kahve ağacım var, yetişkin boyuna ulaştı, ama henüz çiçek açmadı, heyecanla bekliyorum…

Coff ee Arabica ve Coff eee Canephora (robusta) piyasaya hâkim kahve türleri. Bunlardan bizim de kullandığımız Arabica, dünya kahve üretiminin yaklaşık yüzde 65’ini oluşturuyor ve 450 metrenin üstündeki yüksekliklerde yetişiyor. Duru bir tadı var ve ağırlığının yüzde 1’i kadar kafein içeriyor.

Robusta kahvesi ise daha alçaklarda üretiliyor, aroması sert olan bir ürün veriyor. Bu kahvede kafein, yüzde 2 oranında.

Unesco’nun “Somut Olmayan Kültürel Miras” listesinde yer alan Türk Kahvesi Arabica çekirdeklerden ve çok ince çekiliyor. Bu nedenle espresso çeken makinelerde Türk Kahvesi öğütülemiyor; benim çocukluğumda artık antika olan pirinç el değirmenleri vardı; bugün Arzum’un yine elle kullanılan bir kahve değirmeni bulunuyor. Benim için sade içilen bir Türk kahvesinin yeri bambaşka. Bu yazıya başlarken de kahvemden höpürdeterek bir yudum almış ve yazmaya öyle başlamıştım.

Biliyor musunuz, Habeşistan’da (Etiyopya) o zamanlar ekmek yerine kullanılıyormuş kahve. Yavuz Sultan Selim, Mısır seferinden (1517) kahve çekirdekleri yüklü develerle dönmüş ve 16. yüzyılın başlarında İstanbul’da kahve içilmeye, ortalarında ise kahvehaneler açılmaya başlanmış…

Sonraları, birçok şey gibi kahve de yasaklanmış........

© Ekonomim