Toprağından koparılmış bir gül kanatmaz dikenleriyle elleri. Dağılarak yaprak yaprak. Solar gider düşleri.

Ayağa kalkıp yürüdükçe açılır yollar. Aşarak engelleri. Sırt sırta verdikçe. Sıra sıra yürüdükçe yan yana. Karıncalar gibi.

Her sabah “Üsküdar’a gidelim, Üsküdar’a gidelim” diye guruldar kumrular. Bir sabah Üsküdar’a uçtu biri. Dilinde tüy bitirerek söylediği Üsküdar, onun özlediği değildi. Dili tutulup orda kaldı.........

© Evrensel