Yakan/yakılan, yıkan/yıkılan(lar), ölen/öldürülen(ler) arasındayız. Yaşıyoruz. Yaşıyoruz yani. Çığlık çığlığa.
Bir ben varım seni seven. Bir sen varsın beni seven. Sevsin diye bir(i)birini. Sevsin diye insanlar. Sevilsin diye dünya.
Ne senin gündüzün, ne benimki; ne benim gecem, ne seninki kaldı. Bütün gecelerle gündüzlerden. Tek bir gündüzle geceye dönüştü. Uzayıp giden.
Kimse kimseyi göremez oldu. Bakmadan ne kendine, ne ötekine. Tersinden yürür gibi biri ötekinin. Gölgeleri düşse de birbirinin üstüne.
Yıkılan/yıktırılan evlerin, kesilen/kestirilen ağaçların, yanan/yakılan ormanların, ölüp öldürülenlerin enkazı kalkmadan/kaldırılamadan daha. Yollar asfaltlanıyor yeniden, uçaklar havalanıyor, füzeler fırlatılıyor uzaya. Enkazın ortasından.
İki taş arasından biten bir suyum. Sessizce akar giderim. Dokundular mı gürlerim. Devirerek dağı taşı. Yeşertirim düz ovayı. Sessizce.
Enver Gökçe sözcük sözcük dokumuştur şiirini. Yanarak yüreği. Tıpkı köyünün kadınlarıyla kızlarının ilmek ilmek dokudukları gibi halıları. Yanarak parmakları.
Ne sen benimsin, ne ben senin. Lanetlendik sonuna kadar gecenin.
Onlar vurularak öldürüldüler. Ölmediler. Karanlığı aydınlatıyorlar. Özgürlüğe açılan yolda.
Yan yana
9
13
28.01.2024
Yakan/yakılan, yıkan/yıkılan(lar), ölen/öldürülen(ler) arasındayız. Yaşıyoruz. Yaşıyoruz yani. Çığlık çığlığa.
Bir ben varım seni seven. Bir sen varsın beni seven. Sevsin diye bir(i)birini. Sevsin diye insanlar. Sevilsin diye dünya.
Ne senin gündüzün, ne benimki; ne benim gecem, ne seninki kaldı. Bütün gecelerle gündüzlerden. Tek bir gündüzle geceye dönüştü. Uzayıp giden.
Kimse kimseyi göremez........
© Evrensel
visit website