“Yasemin’in gelinliği yeter”
“Yasemin, giydiği gelinliği götürmedi; teyze annede duruyor. Onu yarın gider alırım...” Yıllar önce nişanlımla birlikte sevinç içinde döndük Ankara’dan ağustos ayının ortalarında. Söz vermişti Genel Müdür Neriman Hanım çünkü: “Dilekçenizle birlikte evlilik belgeniz ulaşır ulaşmaz bana, dilediğiniz okula naklederim eşinizi” demişti. Niçin bekleyecektik biz öyleyse! “En iyisi, hiç beklemeyelim artık” deyip nikâh için mümkün olan en yakın günü belirledik: 1 Eylül için resmî işlemleri başlattık hemen. İkinci en önemli iş gelinlik… Gelinlik olmadan nerede görülmüş nikâh, nerede görülmüş evlilik? Şöyle bir dolaştık mağazaları. En ucuzu, en sadesi bile dudak uçuklatıyordu o yıllarda bile. “Olmaz, veremeyiz........
© Türkiye
visit website