Umudu öldürmeyin!..
“Hâlen merakım devam etmektedir. O ağaçlar nasıl kavak ağacıyla böyle yarışabilir?!.” “Ne yaparsanız yapın umudu ve hatırı sakın öldürmeyin” derdi büyüklerimiz. Öyle ya, tanıdığımız birisi bizim olduğunu bildiği hâlde köpeğimize taş atsa, o taş köpeğe isabet etmese bile bu dostumuza karşı sevgimiz azalır. Bu elde değil... Babam okuyup yazmayı askerde öğrenmiş ama cin fikirli ve yenilikçiydi. Bir sene çeltik ekimi için yeterli su olmadığı için bir bölüm arazimize kavun karpuz ekmişti. Olgunlaşma dönemi başladığında bekçilik görevi de o yıllarda 10-11 yaşlarında olan bana verilmişti. Öyle ki tüm köylünün gözü, bizim karpuz tarlalarına çevrilmişti. Köyden ovaya inerken büyük küçük herkes yolunu bizim tarladan........
© Türkiye
visit website