Her memnuniyetsizlikte, her öfkede gemileri yakmaya hazır insanlar vardır. Bir duruma kızıp “bir daha onunla konuşmam, bir daha oraya adım atmam” tavrına geçerler. Onlar için bir başkasının yaptığı korkunçtur, kabul edilemezdir” çoğu zaman. Bu radikal kopuşlar bir yaşam biçimi haline gelmiştir, sürekli kalemi kırmaya hazır bir yargıç vardır içlerinde. Prensip sahibi gibi görünseler de aslında bir mikro iktidar deklarasyonudur söz konusu olan. Hüküm vermek hükümdarın işidir. Yanlış yapanın kellesi gitmeli ve sorun böylece çözülmelidir. Siyah ve beyazı görüp ara tonları reddeder böyleleri. Kendileri gibi düşünmeyenleri atılacaklar sepetine ayırırlar. Farklı olana duyulan korku nefrete dönüşür. Yalnız bir hayattır bunun bedeli. Kişisel olanda değil mesele. Böyle davranıp başkalarının kaderlerini de belirleyenlerde. Geleceğimiz karar vericiler olarak tayin ettiğimiz, daha doğrusu biz istemesek de çoğunlukta olan bazı başkaları tarafından seçilmiş bazı insanların elinde.

Kendi içinde bir bütünlük ve anlam taşıyan görüşler biz kabul etmesek, aynı fikirde olmasak da saygı duyulasıdır. Bir insanın samimiyetle inandığına şiddetle karşı çıkmanın, onu batıl olarak suçlamanın yararı yoktur. Yanlışlığına inandığımız bir fikir için karşımızdakini ikna etmeye çalışırız, hepsi bu.........

© Yeni Düzen